.. of wil je eens aan de slag met begrijpend luisteren op een
andere manier dan we gewend zijn?
‘’Basisschoolkinderen die met begrip kunnen luisteren, zijn
vaak succesvoller in het vervolgonderwijs.’’ aldus het Centraal Instituut voor
Toetsontwikkeling (z.d). Daarom toets het Centraal Instituut voor
Toetsontwikkeling (afgekort CITO) ook op deze onderdelen in de groepen 3 tot en
met 8. Dit betekent echter niet dat er geen aandacht wordt besteed aan het
aandachtig luisteren bij kleutergroepen, methodes zoals Schatkist of Lees Je
Wijzer beginnen hier al mee.
Een andere manier van begrijpend luisteren is door kinderen
bewust te laten worden van tekstbegrip en welke strategieën je daarbij
gebruikt, een voorbeeld:
De docent zorgt ervoor dat er een verhaal uit wordt gekozen
dat voor de meeste kinderen nog niet bekend is. Je bereidt dit voor en gaat
opzoek naar verschillende foto’s die bij dit verhaal kunnen passen. Je zorgt dat je vragen stelt aan de kinderen, dit kan d.m.v. een werkblad maar
ook klassikaal (voor bijvoorbeeld jonge kinderen). De foto’s worden zichtbaar
gemaakt voor de kinderen en je begint het verhaal voor te lezen. De kinderen
luisteren naar jouw verhaal en tegelijkertijd vormen ze een beeld over de
hoofdpersonen, de karaktereigenschappen, waar het verhaal zich afspeelt en nog
veel meer. Gesprekken hierover met elkaar zijn erg interessant en leerzaam.
Tekstbegrip wordt bij kinderen bepaald door:
1.
Wereldbeeld: wat weten de kinderen wel en wat
niet. Weten de kinderen bijvoorbeeld wat een weerwolf is? Of hoe je eruit ziet
als je van Latijnse afkomst bent?
2.
Waarden oordelen en normen: kinderen moeten
kiezen tussen bepaalde foto’s, dan leg je er bij het kiezen een normen en/of
waarden oordeel op. Iemand die een gemene rol heeft, ziet die er volgens jou
knap of lelijk uit? Er wat is knap of lelijk volgens jou?
3. Verkennend, kritisch en het luistervermogen: er moet geconcentreerd worden geluisterd, wanneer je iets mist kan je verhaal anders zijn.
3. Verkennend, kritisch en het luistervermogen: er moet geconcentreerd worden geluisterd, wanneer je iets mist kan je verhaal anders zijn.
Het boek 'We gaan op berenjacht' van Helen Oxenbury is erg
leuk voor de onderbouw.
Een verhaal van 'Dolfje Weerwolfje' van Paul van Loon leent zich goed voor een middenbouw klas.

Wat een leuke tips! Uit ervaring kan ik inmiddels wel beamen dat het vertellen van verhalen met beelden (plaatjes, foto's of attributen) erg leuk is om te doen. Bovendien kun je je creativiteit helemaal doen laten gelden. Ook leuk om te proberen als je het verhaal al eens verteld hebt, om het nog eens te laten vertellen door de kinderen. Dat levert ongetwijfeld plezier op. Deel jullie eigen ervaringen!
BeantwoordenVerwijderen